Collse watermolen

Vincent van Gogh woonde vanaf december 1883 bijna twee jaar in Nuenen, eerst bij zijn ouders, later elders in het dorp. Tijdens zijn verblijf in Nuenen richtte hij zich sterker dan voorheen op het schilderen. Daarbij koos hij vaak voor de weergave van mensen aan het werk, bijvoorbeeld wevers, en voor de natuur, zoals dit lente landschap met Collse watermolen. Hoewel Van Gogh in dit landschap geen figuren schilderde, symboliseert de watermolen met de draaiende raderen het werkende bestaan. De stroming van het water en reflectie van de gebouwen in het water vormden bovendien schilderkunstige uitdagingen. Over het schilderen van deze voorstelling schreef Van Gogh aan zijn vriend, de schilder Anthon van Rappard. Deze was in mei 1884 tien dagen lang bij hem op bezoek geweest. Zij werkten in de omgeving aan verschillende onderwerpen: ‘Sedert Uw vertrek heb ik gewerkt aan een Watermolen – die waar ik naar vroeg in dat herbergje aan ’t station waar we zaten te praten met dien man van wien ik U vertelde dat hij scheen te laboreeren aan een chronisch gebrek aan kleingeld in zijn zak.– ’t Is een dito geval als de twee andere watermolens die we zamen bezochten doch met twee roode daken en dat men vlak van voren ziet – met populieren er om heen. Zal in den herfst superbe zijn.’ De Collse watermolen lag dicht bij het toenmalige station Nuenen-Tongelre. Met ‘de twee andere watermolens’ refereert Van Gogh vermoedelijk aan de Opwettense en Hooijdonkse watermolen die in de buurt van Nuenen liggen.

17808

Vincent van Gogh (schilder)

Nuenen

mei 1884

schilderij, landschap

doek, olieverf

Verworven dankzij de financiële steun van de provincie Noord-Brabant, Mondriaan Fonds, de Vereniging Rembrandt (mede dankzij haar Alida Fonds en Jheronimus Fonds) en legaat H.M.J. van Oppenraaij.